melul

[melu:l]

1) Näsag görnüşinde bolan, bir ýeri agyrmak zerarly keýpsiz bolan, tutuk adam.

∙ Eger ýataýsaň hem, ysyň-kokuň derdinden melul bolýaň. («Tokmak» žurnaly)

∙ Ol yssynyň derdinden melul bolan ukuly başyny galdyryp, garşysyndan çykan ýolagçylara seredýär. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)

2) Göçme manyda Göwni çökgün, gaýgyly, harasatly, tukat.

∙ Melul etdi ýaman habar, Oýamydy ýa-da düýşi?! (Çary Aşyr, Poemalar)

∙ Görogly melul bolup durýardy. («Görogly» eposy)